Środa, 27.11.2024
Imieniny: Franciszek / Dominik / Maksymilian

Szkoła Podstawowa im. Polskich Noblistów w Nowych Skalmierzycach

Najlepsi wśród mistrzów słowa i pióra

Wersja do wydrukuWyślij znajomemuWersja PDF

     Uczniowie Szkoły Podstawowej im. Polskich Noblistów w Nowych Skalmierzycach znani są ze swoich licznych polonistycznych osiągnięć. Dlatego i tym razem  stanęli na wysokości zadania. W V Powiatowym Konkursie Literackim ,,Najpiękniejsze miasto, moja okolica, moje marzenia'’ I miejsce zajęła Marta Matyśkiewicz, a  miejsce II   Amelia Skowrońska. Obydwie uczennice reprezentują klasę IIIa. Na wielkie uznanie  jury zasłużyła również Klaudia Chwiłkowska z klasy IIIc, która zdobyła II miejsce w Międzyszkolnym Konkursie Poezji Sybirackiej ,,Wspominam ciągle surową Tajgę…’’   

   Natomiast 15 maja br. mieliśmy przyjemność uczestniczyć w gali finałowej IV Wojewódzkiego  Konkursu Literackiego  pod Patronatem Wielkopolskiego Kuratora Oświaty w Poznaniu. W konkursie tym I miejsce w województwie  zdobyła dwukrotnie Amelia Skowrońska. Nasza uczennica zdobyła laur zwycięzcy w kategorii szkół gimnazjalnych i średnich, rywalizując z wieloma uczniami również z terenu Poznania, Gniezna i Piły. Jej utwory otrzymały tytuł wierszy miesiąca w edycji październikowej oraz styczniowej. Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.

                                                                                                                                                                                                           Dorota Bukowska

nurt karty sieciowej

Czujemy się względnie niewidzialni

W bezwzględnie okrutnym wymiarze cyferek

Przeciążeni tajfunami na pokładach dysków

Serca zamglone wiatrem megabajtów

Wciąż słyszę huk opinii robotów bez twarzy

Nienawiść przesyłaną autostradami kliknięć

Na pamięć znam ich kody kreskowe

Wiem jak zaprogramować uczucia

Kiedy wcisnąć delete a kiedy enter

Pozornie zniknąć włączyć tryb offline

Naiwnie zostawiając cząstkę siebie

 

Struny myśli

drżą mi struny myśli pulsują obie skronie

w napięciu dwóch tysięcy woltów czekam na rekcje

nie spodziewałam się takiego obrotu wydarzeń

niepewność utknęła mi w sercu jak drzazga

na ile ludzkim wypada mi być w tym systemie

chowam się za mglistą kurtyną nie chcę się narażać

roztrzaskać jak wazon rozpaść na kawałki

przeraża mnie kruchość wiotkość życia

struktura tykającego zegara okrytego ołowiem

   

                                   Amelia Skowrońska

Galeria Zdjęć